Música Folk 2ª Parte

¿E unha requinta?
A requinta é unha frauta que deriva da frauta traveseira barroca e que está deseñada para ser tocada conxuntamente con gaitas, que ademais deben estar preparadas para soar conxuntamente coas requintas. Aínda que en Galicia hai varias zonas onde se constrúen e tocan frautas traveseiras, as da Ulla teñen un deseño peculiar, con cinco pezas no lugar de tres ou catro que posúen outras.
- ¿E unha palleta? Unha palleta é unha lámina ou láminas situadas na embocadura de certos instrumentos de vento, cuxa vibración permite a emisión do son a través do aire producido polo intérprete.
As palletas están fabricadas con cana, madeira ou metal e existen modalidades que varían segundo o tipo de instrumento. A denominada palleta batente ou palleta sinxela produce o son a través do roce co propio instrumento e consta dunha soa lámina.
- ¿Qué quere decir un gaiteiro cando di “hai que mollar a palleta”?
"Mollar a palleta", y se refiere a la necesidad que siente el "gaiteiro" de saciar su sed, motivada por el esfuerzo de soplar para hacer sonar la gaita; tiene conexión con una necesidad semejante de que el elemento de la gaita llamado "palleta", debe mantenerse húmedo para su mejor conservación.

- Busca información sobre Berrogüeto, Luar na lubre, Milladoiro, Fuxan os ventos, Os Cempés e A Roda.
Luar na lubre é unha das formacións máis importantes do folk galego. Aínda que levan uns 20 anos desde os seus inicios, o grupo adquiriu máis sona polo colaboración con Mike Oldfield nunha xira e pola nova versión que Oldfield fixo de "O son do ar", un tema instrumental do grupo.
Os instrumentos que usan son: gaita galega (e algunha que outra introdución de uilleann pipe), acordeón diatónico, violino, frautas e whistles, chelo, guitarra acústica, bouzouki, pandeireta, bohdran e percusións; xunto coa nova voz da cantante lisboeta Sara Louraço Vidal, que entrou para substituir a Rosa Cedrón (antes dela estivo Ana Espinosa), Luar na Lubre consegue un son máis fresco e renovado.
Luar na Lubre resalta a cultura galega con temas tradicionais, mais tampouco quedan fora as influencias celtas de países como Irlanda, Escocia ou a Bretaña , así como unha estreita relación coa música portuguesa que se veu reforzada coa entrada da nova cantante. Este grupo tamén ten conciencia e compromiso social coa actualidade. Evidentemente desde 1986 o estilo e tendencias do grupo evolucionou moito, cada vez soan mellor no estudio de gravación, pero sobresaen especialmente no directo
Milladoiro es un grupo gallego de música folk, nacido a finales de la década de 1970 de la unión de la formación tradicional Faíscas do Xiabre con los músicos Antón Seoane y Rodrigo Romaní. Se forma en torno a una cultura ancestral y a la canción celta, recuperando la tradición y el sonido de instrumentos como la gaita, el clarinete, la ocarina o el bouzouki.
Su primer concierto fue el 15 de mayo de 1979 en el Colegio Salesianos de La Coruña (España). Su versatilidad, demostrada no sólo en sus trabajos como grupo, sino en otras producciones y colaboraciones, les sirvió para ganar un Premio Goya en 1986 por la banda sonora original de la película La mitad del cielo, de Manuel Gutiérrez Aragón, así como diversos premios y reconocimientos oficiales de la Junta de Galicia (Premio Castelao 2004) y de otras organizaciones. Sin duda, Milladoiro es uno de los principales embajadores de la cultura gallega por todo el mundo, además de participar en el campo de la fusión e investigación de nuevas formas artísticas.
Fuxan os ventos é un grupo musical galego formado en 1972 co nome de Folk 72 para participar no II Festival musical de As San Lucas de Mondoñedo, onde gañaron o primeiro premio co tema "Fuxan os ventos". A partin de entón adoptaron este nome para o grupo e comezaron a realizar actuacións en colexios, festivais, aldeas e vilas primeiro da provincia de Lugo, e logo no resto de Galicia e Madrid.
No ano 1973 o grupo participou no III Festival Ría de Ares, en Pontedeume, gañando tamén o primeiro premio. No ano seguinte participaron noutros festivais en Ferrol e Madrid, acadando sempre o recoñecemento da crítica e prensa especializada.
O seu repertorio inicial elaboráronno a partir da músical folc universal, inclinándose cada vez máis cara a música popular galega, recollendo cantigas dos vellos e vellas dos lugares e incluindo temas de composición propia. Consonte o período no que estiveron activos (devalar do franquismo e transición española), foron adquirindo un compromiso social que se plasmou na incorporación da canción protesta e de poemas doutros autores, nunha liña de oposición á ditadura e de reivindicación dun pobo, un idioma e unha cultura propia.
Nestes anos participaron activamente na montaxe e representación dun espectáculo costumbrista-musical chamado Galicia canta ó neno, unha escenificación do xeito de vivir as festas do Nadal en Galiza. Para este proxecto recolleron centos de vilancicos, panxoliñas, aguinaldos ou cantos de Reis.
En 1976 publicaron o seu primeiro disco, Fuxan os ventos, con Philips-Fonogram, con quen publicarían outros tres discos e aumentaron o número de actuacións, chegando a Cataluña, Euskadi, Lisboa, Bruxelas, París, Zurich, Brest, e mesmo en dúas edicións do Festival Intercéltico de Lorient (1978 e 1979). O seu maior éxito lográronno en 1979 con Sementeira. O seu quinto disco xa foi coa editora Ruada, nun intento de apoiar o primeiro selo discográfico galego.
Por Fuxan os ventos chegaron a pasar até 30 persoas, pero en 1983 produciuse unha modificación radical do grupo, que abandonou a temática político-social e se centrou na calidade interpretativa. Diminuíu entón a presenza do grupo até 1999, en que publican Sempre e máis despois.
Os componentes actuais de Fuxan os ventos son Carme Vázquez, Xoán L. F. Saavedra, Tereixa Novo, Xosé Luís Freire, Alfonso Fernández, Moncho Díaz, Maruxa Fociños, Antón Castro, Xosé Vázquez e Pedro Lucas.
Berrogüetto es un grupo de música folk gallego fundado en la década de los 90. Sus componentes provenían, en gran parte, del desaparecido grupo Matto Congrio, en el que militaba también el gaitero Carlos Nuñez. Su primer disco, Navicularia, supuso una gran revolución dentro del panorama folk a causa de su innovador estilo donde las melodías tradicionales eran tratadas con una gran frescura, aportando interesantes armonizaciones modales y contrapuntos. A partir de este momento, cada uno de sus discos ha supuesto un nuevo avance en su forma de comprender e interpretar la música tradicional.
- Escribe o nome de 2 gaiteiros galegos e 2 gaiteiras.
Susana Seivane,Cristina Pato,Carlos Núñez e Raúl Galego García.